ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ { Στα όρια της ελπίδας...}

Edvard Munch - Η Κραυγή 

Στα όρια της ελπίδας αφουγκράζομαι
το χτυποκάρδι ενός κόσμου λαβωμένου...

Πίνω πικρό καφέ, φαρμάκι η θύμηση
τα χείλη σου σκελετωμένα κι η βροχή
πάνω στο τζάμι αιμορραγεί ουρανό...
Άκου!
Όλα τα βήματα σημειωτόν στη λύπη
κλεισμένοι οι δρόμοι, μισές καρδιές
τροχίζουνε τα κάγκελα της φυλακής τους
αφανισμένα χαμόγελα στους τοίχους
μυρωδιές σάπιας ευτυχίας στα ντουλάπια
χέρια κάπου στο παρελθόν σταματημένα
ιδανικά χαμένα στους πέντε ανέμους
κι η θάλασσα που μουγκρίζει σαν το θεριό
που είναι έτοιμο να σε κατασπαράξει...

Απ΄ τ΄ όνειρο σ΄ αυτόν τον εφιάλτη φτάσαμε
δίχως θεέ μου να ξυπνήσουμε ποτέ...

8-12-2014