ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΝΤΙΝΑ "ΔΕ ΒΡΕΧΕΙ ΑΣΤΕΡΙΑ "

 Η νύχτα νόμιζα ρίχνει ευχές

καμμιά φορά και αστέρια

δεν είναι αυτό που έχει σημασία

με κάποιο τρόπο θα παραμείνουν 

οι αμαρτίες μας

μα δεν αντέχω να με κοροιδεύει το φως

στα μονοπάτια δε βλέπω πια

ύποπτα ζευγαράκια να φιλιούνται.

Οι ευχές θέλουν δύναμη

με κάθε ευχή δε θα είσαι πια ίδιος

μια φορά και ένα καιρό ήταν κάτι

που φώτιζε τη νύχτα

έλεγα διάδρομος απογείωσης

αεροπλάνων και τα φώτα πορεία

στα μακρινά σχέδια

ή μια δάδα σε κορμί που καίει τις επιθυμίες

έτσι τα φανταζόμουν

μα πάει καιρός που δε βρέχει

βλέπω κάποιους να ανεβαίνουν

στον ουρανό μόνο και μόνο

να ρίξουν θάνατο.