Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

ΒΕΡΥΚΙΟΥ ΕΛΥΑ " Σώμα "

Πίνακας Μιχαήλ Άγγελος Μπουοναρότι

Σώμα, που λαμπυρίζεις από μακριά μες στην αγνότητά σου,
ξυπνάς με την αυγή,
ρόδα γλυκά σταλάζεις στον αέρα.
Σώμα, που δεν σ΄αρνήθηκα ποτέ,
ήξερες πάντα να σιωπάς,
όταν το βράδυ οι ώρες μου ξόδευαν το χρυσάφι τους κάτω από τα φανάρια.
Άλλωστε τι να πει κανείς για τα μυστήρια,
για τον Θεό, τον ουρανό,
για τη ζωή, για την αγάπη.

Έτρεφες μόνο πόθους μυστικούς 
για τους θόλους, όπου πλανήθηκες.
Και όταν μιλούσες,
πρόφασή σου η πικρή αποδημία της μέρας.

Σώμα που δεν σε ξέχασα ποτέ,
αυτή η αχτίδα που σαλεύει ανάλαφρα μες στα μαλλιά
να σου θυμίζει τη ψυχή σου από φως ατόφιο.
Σώμα που σε αισθάνθηκα σαν άυλη πνοή,
τώρα που γράφεις,
δύο άστρα σιωπηλά ανάβουνε ανάμεσα στις λέξεις.

Έλυα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου