Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ "Έρχομαι από μακριά…"

Rene Magritte  -memory
χιλιάδες  χρόνια πίσω η μοίρα μου,
πότνια θεά,
ύφαινε ύφαινε υφαίνει

οι δρόμοι μου πάχνες
χάνονται στα σύθαμπα

λόγια  μνήμες
επιγραφές ξεθωριασμένες
σπασμένα μάρμαρα…

το πρόσωπό μου
χαράκια σκληρά

οι τόποι μου…

Άρνη…Τευμησός… Λέβινθος…
Πολυρρήνια…Δίκτυννα…
Ραδάμανθυ…. Βριάρεως… Τιθύς…

τούτες οι σκόρπιες πέτρες
ονόματα μύθοι αχλή

Βαθύ πηγάδι….
Η γλώσσα μου...

πλήθος ναοί
λίθοι λήθη
βαραίνω χάνομαι

χθόνιος είμαι….
έρχομαι από μακριά….

μάρτυρας μου τα λόγια τούτα...

«δεῦρ᾽ ἴθι νύμφα φίλη, ἵνα θέσκελα ἔργα ἴδηαι 
Τρώων θ᾽ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
οἳ πρὶν ἐπ᾽ ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα
ἐν πεδίῳ ὀλοοῖο λιλαιόμενοι πολέμοιο·
οἳ δὴ νῦν ἕαται σιγῇ, πόλεμος δὲ πέπαυται..»

έρχομαι από μακριά
είδωλό μου τα λόγια τούτα…

«ὃς δόλιον εὐνὴν ἐξέπραξ' ὑπ' αἰετοῦ
δίωγμα φεύγων, εἰ σαφὴς οὗτος λόγος•
Ἑλένη δ' ἐκλήθην. Ἃ δὲ πεπόνθαμεν κακὰ
λέγοιμ' ἄν.»

έχομαι από μακριά
μάρτυρας μου τα λόγια τούτα…

«Ὁ πάλαι μέν, ἐκ μὴ ὄντων πλάσας με, καὶ εἰκόνι σου θείᾳ τιμήσας, παραβάσει ἐντολῆς δὲ πάλιν με ἐπιστρέψας, εἰς γῆν ἐξ ἧς ἐλήφθην, εἰς τὸ καθ᾿ ὁμοίωσιν ἐπανάγαγε, τὸ ἀρχαῖον κάλλος ἀναμορφώσασθαι.»

έρχομαι από μακριά
είδωλό μου τα λόγια τούτα...

«Κορες ομορφες και γυμνες και λειες ωσαν το βοτσαλο 
με το λιγο μαυρο στις κοχες των μηρων 
και το πολυ και πλουσιο ανοιχτο στις ωμοπλατες 
να φυσουν ορθιες μεσα στην Κοχυλα 
και αλλες γραφοντας με κιμωλια 
λογια παραξενα, αινιγματικα: 
ΡΩΕΣ; ΑΛΑΣΘΑΣ, ΑΡΙΜΝΑ, 
ΟΛΗΙΣ, ΑΪΑΣΑΝΘΑ ΥΕΛΤΗΣ 
μικρες φωνες πουλιων και υακινθων»

έρχομαι από μακριά...
μάρτυρας μου τα λόγια τούτα…

«όταν κοιτάζεις γύρω σου και βρίσκεις
κύκλο τα πόδια θερισμένα
κύκλο τα χέρια πεθαμένα
κύκλο τα μάτια σκοτεινά•
…………………………………………
βουλιάζει όποιος σηκώνει τις μεγάλες πέτρες»

τούτα τα λόγια είμαι...

μάρτυρας τους είμαι
είδωλό μου είναι...

μέσα τους γεννιέμαι...
μεγαλύνομαι....

Χθόνιος είμαι
και «εις χουν απελεύσει»…

ΑΘΗΝΑ 4/6/2014






2 σχόλια:

  1. Χίλια ευχαριστώ για την φιλοξενία αυτού μου εδώ του ποιήματος που χρωστάει το φως του στα λόγια που φιλοξενεί....τα πριν τον Όμηρο και τα αποσπάσματα από την Ιλιάδα , της " Ελένη" του Ευριπίδη, τον εκπληκτικού μέλους ύμνο της βυζαντινής υμνολογίας ( νεκρώσιμη ακολουθία) , και τα αποσπάσματα από το "άξιον εστί" του Ελύτη ("γέννεσις") και την "Γυμνοπαιδία Α'. Σαντορίνη" του Σεφέρη......

    ΑπάντησηΔιαγραφή