 |
| Φωτογραφία - August Rodin "Danaid" |
Σώμα αξεχώριστο απ’ το δικό μου σώμα
άφθαρτο, ακατάλυτο.
Σώμα της νύχτας μου γλυκιά κατοικία.
Σώμα, κομμάτι γης που περπατώ.
Στέρνο μου, χώμα μου στερνό.
Tου άφθαρτου μεγαλείου σου
την αιώνια δύναμη κρατώ.
Nιώσε τι σωπαίνω
κάθε νύχτα, όλες τις νύχτες.
Φλογισμένη, κερωμένη
να λιώνω
να λιώνω
να λιώνω
Μήτρα της ποίησής σου
Μοιραμένη σου.
Σε διαιωνίζω
με κάθε μου ποίημα
κι όλες τις βραδιές
κυοφορώ τις μέρες σου.
Η απουσία σου γίνεται πάλι
κορμί της αγρύπνιας
σπασμός του χρόνου
και πάλι μέρα.
H ανείπωτη έκσταση
χρειάζεται τη μυρωδιά σου.
Αφή με αφή
την αφή σου
Το αλύγιστό σου.
Τη γλώσσα της ανάγκης.
Το διαφέντεμά σου.
Ένας Έρωτας Ίμερος
που επιπλέει λιγόθυμα
στις ασίγαστες πηγές του
όταν η νύχτα είναι νύχτα
κι οι μέρες μας νύχτα βαθιά.
Αλλότριά μου πια η λύπη
Η κόλαση, ο χωρισμός.
Αίμα μου.
Σπλάχνα μου.
Σώμα μου.
Φλογισμέ μου.
Ε.Μ.
Προσωπικός τρόπος έκφρασης, ύφος! Αισθητικό μέγεθος! Ένταση! Ποιότητα! Εκφραστική τελειότητα! Πέντε υποκειμενικά κριτήρια που με κάνουν ν' αξιολογήσω το ποίημα: Άρτιο!!! Συγχαρητήρια! Αν η ποίηση δημιουργεί συναισθήματα, σημαίνει πως η ποιήτρια ευτύχησε να ενσωματώσει στους στίχους της, όλα τα στοιχεία που τα συνθέτουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι σαρκώνεται η ποίηση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξοχο!!!
Συμπαθητικό ποίημα,μοιάζει αφιερωμένο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωματική "τοπογραφία" ! Συγκλονίζει ο γυναικείος τρόπος χαρτογράφησης του συναισθήματος !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανιοκαταθλιτικές εικόνες συνθέτουν το γήινο μωσαϊκό....
ΑπάντησηΔιαγραφή