Απόκαμα σε δρόμους να γυρεύω
ανθρώπινες καρδιές,να κάμω χάζι
ανεξύπνητα κορμιά,με έπιασε μαράζι
ανδρείκελα ψυχές και τα μπερδεύω.
Βρήκα καρδιά παιδιού και στάθηκα
σκούπισα τα πόδια,δυο και τρεις φορές,
αχνά οι πατούσες,μην κάμουνε πληγές,
μίλησε δυνατά ταράχτηκα:
"-Μη σε μέλλει ελαφρά να περπατήσεις,
λίγο καιρό παίρνει να ξεπεταχτώ
την καρδιά τούτη σ'ανδρείκελο να δώσω.
Φύλαξε το δάκρυ,σ'άλλον μην το χαρίσεις."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου