Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

ΖΥΓΟΥΡΗ ΣΤΕΛΛΑ - ΣΟΦΙΑ "..ένα χαμόγελο "







Και είναι τόση η άπνοια,

που φύλλο της καρδιάς δεν σείεται.

Τ΄ όνειρο δεν σαλπάρει.

Μονάχα ένα χαμόγελο,

ένα τόσο δα ασήμαντο γελάκι

στην άκρια των χειλιών

έβαψε κόκκινη την γκριζα γραμμή

της μελαγχολίας..

Σαν ξεχασμένος φάρος

στης νυχτωμένης θάλασσας

τ ατέλειωτο σκοτάδι..

Ελπίδα το λένε άραγε??..

Μη όνειρο??.

Ή πόθο??..!

(Στέλλα Σοφία Ζυγούρη2013) - (απο την 10η/νεα ποιητ.συλλογή)














ΠΟΔΑΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ "Αξιοπρέπεια "


Κοίτα την Ζωή σου

με την αξιοπρέπεια
που αρμόζει σε σένα
και όχι σ' αυτήν
Η ζωή ας αποφασίσει
γι' αυτούς που την φοβούνται

Αν φοβάσαι
τα δικά σου μάτια
θα δακρύσουν στο τέλος
και η ζωή θα σε προσπεράσει


 26/02/2014 Σ.Π





ΣΕΛΑΝΑ ΓΡΑΙΚΑ - Μάνα Νύχτα




Μάνα Νύχτα,των στεναγμών 

 μπροστάρισσα, 
σε κλειστά βλέφαρα 
παιδιών λαχτάρησα.


Συνομιλώ με το γάλα τ Ουρανού Σου,
 παιδί πένθιμο,στενάχωρο 
Σιωπή Μου συντροφιά,
του κάθε Στεναγμού Σου.


Σχηματίζω τους χάρτες Μου,στο προσωπό Σου 
πεταλώνω σκέψεις της Λησμονιάς, 
αν δεν ανέβω,δως μου τ Αντίδωρό Σου 
Μνήμη,Ανάσταση της Μιας Βραδιάς.




Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

ΚΩΣΤΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ "Ισόβια αναμέτρηση "


Φθαρμένα βιβλία που όμως κάποτε
με ώθησαν στην πρώτη γνώση,
σήμερα στοιβάζονται σκονισμένα
στο πιο ψηλό ράφι της βιβλιοθήκης,
που επιβλητική και φορτωμένη στέκεται
απέναντι από την κάμαρά μου.
Λάφυρα  που ο κατακτητής τους
άφησε επίτηδες να σκουριάζουν,
όταν προχώρησε σε νέες κατακτήσεις.
Έτσι επίτηδες αφημένα,
τις ώρες της νυχτερινής ανίας,
σαν από θλίψη, σαν από οίκτο,
φέρνουν ξανά στο νου
όσα ξέγνοιαστοι ονειρευτήκαμε.

Μεγαλώσαμε.
Θύματα της καλπάζουσας  φαντασίας μας,
αποδειχτήκαμε αθεράπευτα ρομαντικοί.
Μελετήσαμε με ζέση ογκώδεις τόμους
νέους σαγηνευτικούς κόσμους,
ζωντανέψαμε μπροστά μας.

Βιαστήκαμε να μεγαλώσουμε,
Η ματαιότητα των οραμάτων, μας γέμισε πληγές.
Ωστόσο, η υπέρτατη μορφή γνώσης,
-που όχι στα βιβλία-
μα στα τρυφερά σωθικά
μιας ευαίσθητης ψυχής,
έχει βρει καταφύγιο
πάντοτε θα με προτρέπει
να την κατακτήσω.

Κωνσταντίνος Π. Κωστέας 




Περισσότερα ποιήματα του Κωνσταντίνου στο  http://diaprisioskirikas.blogspot.gr/















Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

ΜΠΡΙΛΗ ΜΑΙΡΗ "Στον καθρέφτη"

fernand toussaint  "au boudoir"


Όταν ο μισός εαυτός σου

κοιτάζεται στον καθρέφτη
το χέρι ενός έμπειρου μακιγιέρ
ο άλλος μισός ενδύεται

Ανοίγει τις σακούλες 
κάτω από τα μάτια και 
σαν καλός επαγγελματίας
στα σύνεργα του μοχθεί

το είδωλό σου άριστο
στην γυαλιστερή πίστα
που ενώ το ψυχρό ασήμι της
στα χρώματά σου τρέμει...

''Φόρα το λαμπερό σου
χαμόγελο, ψυχή μου..''
ακούς να σου λέει

γιατί εκτός 
από καλός μακιγιέρ
ο άλλος μισός εαυτός σου 
είναι και ο καλύτερος ενδυματολόγος σου.

Μαίρη Μπριλή.








ΠΑΡΑΘΥΡΑΣ ΗΛΙΑΣ - Περιθωριοποίηση

Oliver Wetter - box of pandora





Πόσοι άγιοι πόσοι φιλόσοφοι βρέθηκαν εκτός κοινωνίας γιατί τόλμησαν να πουν μια αλήθεια γιατί είχαν μια διαφορετική άποψη γιατί δεν είχαν τον τρόπο της αγέλης των λύκων ή τον τρόπο και την διάθεση να μηρυκάζουν σαν πρόβατα υποταγμένα  σε τσομπάνη.

για αυτό και εξορίστηκαν με τον χειρότερο τρόπο -

όχι σε άλλη χώρα να πάνε και να πάρουν το δρόμο του ξεριζωμού
αλλά ξένοι από οικογένεια και φίλους 
περιθωριοποιημένοι σιωπηρά από τους αδερφούς τους 

θα απορείς γιατί γράφω αυτές τις αράδες 
ε λοιπόν μάντεψε ένας από αυτούς τους εξόριστους είμαι και γω 
έχω λόγο και δίκαια να σε μισώ με όλη  την δύναμη της ψυχής μου αδερφέ 
μην απορείς λοιπόν για την συμπεριφορά μου και μην μου λες διδασκαλίες των γκουρού και τον σεμιναρίων μεταμόρφωσης ότι όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν αν αλλάξω και αγαπήσω τον εαυτό μου ΝΑΙ εσύ αδερφέ με έκανες να μην αγαπώ τον εαυτό μου εσύ με απαξίωσες γιατί δεν είχα τον τρόπο του λύκου η το βέλασμα του προβάτου 
  
Αλλά σε δικαιολογώ κάπου μέσα σου βαθιά ξέρεις ,ναι το ξέρεις, ότι αυτό το γατί μπορεί να κάνει χαίτη ξέρεις ότι τα νύχια του σαν μεγαλώσουν 
μπορούν να γδάρουν βράχο
τον εαυτό σου προστάτευσες αδερφέ
τι να κανες και συ ;;;;
μέχρι εκεί έφτανες μέχρι εκεί θα φτάνεις...











ΧΑΤΖΗΘΩΜΑ ΖΩΗ "Η καλλιγραφική περισπωμένη της ζωής μας''

Η φωτογραφία ανήκει στη Ζωή Χατζηθωμά 


    Μήπως μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος σε ό,τι κάνουμε στη ζωή μας; Το λίγο και το πολύ; Τόσο ρευστό το μεταίχμιο, τόσο λίγος ο χρόνος και οι ευκαιρίες που έχουμε, για να βεβαιωθούμε. Ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, πιθανές πολλές απαντήσεις και λύσεις στα ερωτήματά μας. Ποιος ορίζει το σωστό και το λάθος; Το ηθικό και το ανήθικο; Φτάνει από μόνη της μια εκτροπή των μέχρι τώρα δεδομένων μας, για να δούμε τη ζωή με άλλα μάτια; Και πόσο δυνατοί είμαστε, ώστε να νικήσουμε τη συνήθεια και να εστιάσουμε στις ανάγκες μας;

    Η μεγαλύτερη παγίδα και δύναμη στη ζωή μας είναι η συνήθεια. Συνηθίζουμε τις κακές μας συνήθειες, αυτόν που έχουμε δίπλα μας, τη δουλειά μας, τη μιζέρια μας και τελικά ότι θα πεθάνουμε. Γι'αυτό και αφηνόμαστε στο όνειρο, στην ελπίδα, σαν από ένστικτο αυτοσυντήρησης. Ελπίζουμε να ξαναρχίσουμε να ελπίζουμε, σε άνθρωπο, ιδέα, σχέδια για το αύριο.... Συχνά καταλαβαίνουμε ότι το παραμύθι με τον πρίγκιπα και την πριγκίπισσα δεν υπάρχει και ήταν όλα στο μυαλό μας. Προσγείωση, τσάκισμα μεγαλοπρεπές όλο δικό μας!
  Είχαμε μυθοποιήσει και ενθρονίσει σε θρόνο αθανάτων όσους δεν άξιζαν, τους πιστέψαμε, μολονότι τους χαρακτήριζε το απέραντο κενό... Δεν πονάει η ανώμαλη προσεδάφιση, όσο η μελαγχολία και η θλίψη, γιατί δώσαμε κομμάτια και αποθέματα από την ψυχή μας. Τώρα βρίσκονται τόσο χαμηλά και εντελώς γυμνοί από την πρότερη αίγλη τους. Λύπη. Και χρειάζεται ένα διάστημα, για να μάθεις να μη μπερδεύεις το όνειρο και την πραγματικότητα. Γιατί πάντα νομίζουμε ότι είμαστε αλάθητοι, ειδικά όταν πρόκειται να κάνουμε το μεγάλο λάθος σε πρόσωπα, επιλογές στη δουλειά, συνεργάτες ή ιδέες που προσκολλώμαστε. Μαθαίνουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί. Γιατί με ένα φιλί δε λύνονται τα μάγια και ούτε η πριγκίπισσα θα ξυπνήσει από τον αιώνιο ύπνο, αλλά και ο βάτραχος παραμένει ένας τραγικά γλοιώδης βάτραχος, που ποτέ δε θα γίνει πρίγκιπας. Και δεν τον έχεις ανάγκη, να σε σώσει, γιατί τώρα αρνείσαι πεισματικά να σε σώσει κάποιος άλλος, παρά μόνο ο εαυτός σου.
   Ίσως τελικά είναι ώρα να αλλάξουμε την πλοκή του παραμυθιού και κυρίως να μην πιστεύουμε σε κανένα παραμύθι, όσο ελκυστικό κι αν είναι. Στην αρχή είναι άβολα και παγερά, σαν σε προθάλαμο χειρουργείου, αλλά αν δε μπεις στο χειρουργείο, θα πεθάνεις, δεν έχεις επιλογές. Γιατί σε όλους έρχεται στη ζωή μας η στιγμή που είναι ανάγκη να λειτουργήσουμε σε νέα βάση και με νέα δεδομένα πια,ατομικά και συλλογικά. Με γνώμονα τα δικά μας θέλω και εφαλτήριο τον εαυτό μας, χωρίς ψεύτικα δεκανίκια και σαθρά ερείσματα, μόνο με σκέψη ξεκάθαρη. Η ζωή μας ανήκει. Η ιστορία πλαστογραφήθηκε, παραχαράχθηκαν σκόπιμα οι ιδέες πάνω στις οποίες στηρίχθηκαν παλιότερες γενιές και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους γι'αυτές. Οι βασιλιάδες είναι γυμνοί! Μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη και βρεθούμε πάλι σε φαύλο κύκλο.
   Έτσι θα πετύχουμε ''καλλιγραφική περισπωμένη'' το σώμα του ενός πάνω στο άλλο, κυρίως όμως πάνω στην ψυχή, τη ζωή και στην καθημερινότητά μας. Σφιχτά δεμένοι, σφιχτά ερωτευμένοι με τη ζωή, που πάντα θα χρωστά και θα της χρωστάμε: ευκαιρίες, επιλογές που δίνουν χαρά, επιτυχίες στην εργασία, όνειρα στο φεγγαρόφωτο, φιλιά, που αφήνουν σημάδια και χάδια που δεν ανταλλάξαμε, βλέμματα με πάθος, ανάσες δυνατές, μάτια που μιλούν με τη σιωπή, σκέψεις που δεν έγιναν φθόγγοι, όνειρα που δε θα ηττηθούν. Σε επίπεδο προσωπικό, αλλά και κοινωνικό, επαγγελματικό, κοινωνικοπολιτικό. Η δύναμη που πηγάζει από τη δύναμη της ψυχής επεκτείνεται και εδραιώνεται λειτουργώντας με αλληλεπίδραση.
  Μια σταγόνα, μια μικρή αφορμή χρειάζεται μόνο ή ένα λάκτισμα δυνατό και αιφνιδιαστικό, για να συνέλθουμε και να ενεργοποιηθεί η σκέψη. Υπάρχει ένα όριο, που όταν το σπάσουμε, η ψυχή και ο νους ξαναγεννιούνται, λένε. Γιατί αυτό που θα μείνει, όταν εμείς θα έχουμε γίνει αστέρια, είναι η ουσιαστική μέθεξη στη ζωή, μην το ξεχνάμε αυτό, μην το προσπερνάμε. Σημασία έχει να μάθουμε το λόγο που έχουμε έρθει στον κόσμο, αλλά η διαδικασία είναι επίπονη και μοναχική. Εμείς και ο εαυτός μας, εν συνεχεία εμείς και οι άλλοι. Σαν ιερή μυσταγωγία και σαν θεία λειτουργία αξημέρωτα σε μοναστήρι μόνο με το φως των κεριών. Επίκληση και προσευχή στον Θεό και Άγιο προστάτη του καθενός μας. Λύτρωση και σωτηρία ψυχής.










ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΑΣΤΡΟΥ ΜΕ "ΦΡΟΥ-ΦΡΟΥ"

Ενα από τα σημαντικότερα έθιμα της Αποκριάς - και ειδικά της Καθαράς Δευτέρας- είναι το πέταγμα του χαρταετού. Την Καθαρά Δευτέρα χιλιάδες χαρταετοί εμφανίζονται στον ουρανό, δίνοντας έτσι το στίγμα της ημέρας. Στην εποχή μας  οι χαρταετοί αυτοί είναι κυρίως τυποποιημένοι - έτοιμοι, της αγοράς. Οι χειροποίητοι χαρταετοί όσο πάνε και σπανίζουν. Εμείς εδώ σήμερα παραθέτουμε οδηγίες για την κατασκευή χαρταετού γιατί πιστεύουμε ότι η Παράδοση δεν πρέπει να χαθεί και γιατί ό,τι κατασκευάζουμε μόνοι μας έχει μεγαλύτερη αξία.
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τις οδηγίες είναι από την εκδήλωση για την Κατασκευή Χαρταετού του Σωματείου των Απανταχού Ινεπολιτών-Κασταμονιτών στις 21-22 Φεβρουαρίου.
Οδηγίες για την κατασκευή χαρταετού μας δίνει ο Αντώνης Κοντίτσης και οι νεαροί που τον κατασκευάζουν υπό την επίβλεψη και με τη βοήθειά του είναι ο γιος του Ηλίας, ο Γιώργος και  ο Σταύρος, τρία νέα παιδιά που θέλησαν να έρθουν κοντά στην Παράδοσή μας και να την συνεχίσουν.


Τα υλικά που χρειάζονται :
1. Τρία  πηχάκια από ελαφρύ ξύλο ( π.χ. λεύκα, πιτσπάιν...) καθαρό χωρίς ροζους, διατομής 8Χ8 mm για μήκος 80 cm ή καλάμια με το ίδιο μήκος
2. Τρεις κόλλες χαρτί (λαδόκολλες για να είναι αδιάβροχες) διαφόρων χρωμάτων για τον αετό και την ουρά.
3.  Δύο κόλλες χαρτί χρυσές διαφορετικού χρώματος για στόλισμα .
4.  20 m σπάγγο για δέσιμο του αετού.
5. Κόλλα. Προτείνουμε την αλευρόκολλα η οποία κατασκευάζεται ως εξής : αναμειγνύουμε  5 μέρη νερού με 1 μέρος αλεύρι και λίγο αλάτι, το βράζουμε μέχρι να γίνει παχύρρευστη. Η κόλλα μας είναι έτοιμη.
6. Μία καλούμπα σπάγγο (καννάβινος, βαμβακερός, πλαστικός) μήκους τουλάχιστον 100 m.


Βρίσκουμε τα μέσα των τριών ξύλων (πηχάκια) και τα καρφώνουμε με ένα καρφάκι αναλόγου μήκους.




Χαράζουμε την άκρη των ξύλων εγκοπή, σε βάθος 0,5 cm με ένα μαχαίρι ή καλύτερα με ένα πριονάκι για να μην χαλάσει η άκρη του ξύλου.



Ξεκινάμε το πρώτο δέσιμο του σπάγγου του αετού στην άκρη του πρώτου ξύλου κυκλικά στην αρχή γύρω από το ξύλο και μετά περνάμε τον σπάγγο μέσα από την εγκοπή. Για να δέσ0υμε το σπάγγο στο επόμενο ξύλο μετράμε με τον σπάγγο την απόσταση μέχρι το καρφάκι και την άκρη αυτή την περνάμε πρώτα στο κέντρο της επόμενης εγκοπής, μετά γύρω από το ξύλο και πάλι  μέσα από την εγκοπή (γιά να σταθεροποιηθεί η κλωστή στην άκρη του ξύλου) και συνεχιζουμε μέχρι να ολοκληρωθεί το εξάπλευρο.



Δεύτερο δέσιμο του αετού. Από το κέντρο μαζεύουμε το μέσο των πλευρών  του σχηματισμένου εξαπλεύρου κατά 3 cm περίπου.


Στη φωτογραφία Ο Αντώνης Κοντίτσης , ο Γιώργος Στούπης,ο Ηλίας Κοντίτσης και ο Σταύρος Πεσιρίδης .

Τρίτο δέσιμο του αετού. Ενώνουμε τις κορυφές του εξαπλεύρου μεταξύ  τους . Αυτό το δέσιμο χρειάζεται για να κολλήσουμε τα λεγόμενα "φρου - φρου" που θα δούμε παρακάτω. Ο σκελέτός του αετού είναι έτοιμος.



Τοποθετούμε το σκελετό πάνω στο χαρτί και κάβουμε το χαρτί γύρω γύρω όπως στις  φωτογραφίες αφήνοντας ένα περιθώριο ώστε να το κολλήσουμε .




Ένα βάρος (εδώ ένα παλιό  σίδερο) είναι απαραίτητο, για να μη μετακινείται ο σκελετός και να παραμένει τεντωμένο το χαρτί από κάτω.





Ο σκελετός  ντυμένος με χαρτί είναι πλέον έτοιμος για 
τα  "φρου-φρου".



Κολλάμε γύρω γύρω τα  "φρου-φρου" που τα έχουμε κόψει προηγουμένως.  Τα λέμε έτσι από τον θόρυβο που κάνουν κατά το πέταγμα .





Ετοιμος για στόλισμα 


Πρώτα κόβουμε τα στολίδια στο χρυσόχαρτο δίνοντας ό,τι σχέδιο θέλουμε (άστρα, ρόμβους, βούλες, καρδιές ...)



Κολλάμε τα στολίδια.




Φτιάχνουμε τις φούντες .

Με τις φούντες φτιάχνουμε την ουρά. Η ουρά έχει μήκος 4 ως 5 περίπου φορές από ένα πηχάκι του αετού.


Δένουμε τις φούντες σε θηλιές  του σπάγγου έτσι ώστε η κάθε μία να μην καλύπτει την άλλη. Βάζουμε περίπου 15 - 16 φούντες.


Ο χαρταετός  αφού στολιστεί.



Από εδώ και πέρα οι 3 νεαροί έφυγαν και έτσι οι φωτογραφίες θα είναι από άλλους χαρταετούς.


Η συμμετρική κατασκευή του χαρταετού και τα σωστά ζύγια του είναι τα σημαντικότερα για να πετάξει σωστά, εξαιρουμένων βεβαίως των καιρικών συνθηκών. 
Φτιάχνουμε τα ζύγια δένοντας αρχικά ένα σπάγγο* μήκους όσο ένα πηχάκι (τρυπώντας μπροστά πίσω στα ξύλα) στο κέντρο του αετού.

Επάνω ζύγια (καλούμπας): Μετά δένουμε έναν σπάγγο σε σχήμα V από τα 2 επάνω ξύλα του αετού ούτως ώστε η ελεύθερη μύτη του V να περνάει από το κέντρο του αετού. Δένουμε τη μύτη του V στον προηγούμενο σπάγγο* και προσέχουμε όταν τον τεντώνουμε προς τα κάτω να ταυτίζεται ο κόμπος με το κέντρο του αετού και όταν τον τεντώνουμε προς τα πάνω να ταυτίζεται ο κόμπος με το μέσο του πάνω "φρου-φρου". 
Κάτω ζύγια (ουράς): Σε σχήμα Λ δένουμε στα 2 κάτω ξύλα τα ζύγια της ουράς και στη ελεύθερη μύτη του Λ δένουμε την ουρά προσέχοντας ο κόμπος όταν τεντώνεται προς τα πάνω να ταυτίζεται με το κέντρο του αετού.




Και μία τελευταία δοκιμή για πέταγμα ( εδώ η ουρά είναι τυλιγμένη από πίσω για τη μεταφορά του )


Ευχαριστώ πολύ τον Αντώνη Κοντίτση ( πολύτιμο συνοδοιπόρο μου στη ζωή επί 30 χρόνια) τον Ηλία Κοντίτση ( γιο μου) τον Γιώργο Στούπη ( φίλο του Ηλία) και τον Σταύρο Πεσιρίδη ( ανιψιό μου) γι αυτή τη δημοσίευση .






Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΜΑΡΙΝΑ "Το ζήτησα από το Νοτιά "

φωτογραφία -  Μαρίνα Χρηστάκη






Το ζήτησα από το Νοτιά
Το ζήτησα από το Βοριά
Μα ο Νοτιάς είχε ρημάξει κήπους
Μα ο Βοριάς είχε παγώσει δάση
Έτσι κι εγώ 
το ζήτησα από την Άνοιξη

Να ‘ρθει να σου μηνύσει 
πως στην καρδιά μου ταξιδεύουν ασφαλείς 
οι λέξεις που είπες
όταν έσκυψες
κι άκουσες τη βουή της

Πρόσεχε να την καλοδέχεσαι
ολάνθιστη κι ανυπόμονη 


Μαρίνα Χρηστάκη ( Φεβρουάριος 2014)

ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ " Ανθρωποι "











Είναι Άνθρωποι που το περίσσευμα της ψυχής τους

δε το φυλάνε σε θυρίδες, μήτε για ώρες δύσκολες.
Δεν κομπάζουν γι αυτό, μήτε το διαλαλούν
Ίσως να μην είναι καν περίσσευμα …
Μα είναι γεννημένοι να δίνουν,
ν ακούν, να στηρίζουν.
Χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς αλισβερίσια.
Το κέρδος τους ;;
Το σίγουρο βήμα, η σταθερή ανάσα, το φιλί της ζωής
σε κείνους που πραγματικά το χουν ανάγκη.
Δ. Καββαδία 01/06/2012








ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Elin Bogomolnik

Gian Domenico Tiepolo - Scène Carnival, le menuet, 1750

Alexis Bafcop - Le carnaval de Cassel, 1876

Jean Jansem - Les florentines

Jean Jansem

Jean Jansem

Miro 


Roussimoff

Roussimoff
Elena Podkorytova
ΑΠΟ http://rus-art.com/painters/podkorytova/



Elena Podkorytova 
ΑΠΟ http://rus-art.com/painters/podkorytova/

Judi Babcock

Judi Babcock

David Ter-Avanesyan


 Guillaume Seignac - El abrazo de Pierrot 

Joan Zylkin - Bar Mitzvah Painting with Carnival Theme

Pieter Bruegel the Elder -Ο αγώνας μεταξύ Αποκριάς και Σαρακοστής

James Ensor - Καρναβάλι στη Φλάνδρα 1931

Jose Gutierrez Solana -Καρναβάλι σ ένα χωριό 

Fyodor Bronnikov - Καρναβάλι στη Ρώμη 1860 

Εμμανουήλ Ζαϊρης - Καρναβάλι στην Αθήνα 1930 

Νικόλαος Γύζης - Καρναβάλι στην Αθήνα 1892

" Καρναβάλι στην παλιά Αθήνα " από το λαϊκό ζωγράφο Νότη Ξάνθη .

Paul Signac - Καρναβάλι στη Νίκαια 

Felix Labisse -  Μεγάλο καρναβάλι Οστάνδη 1934 
 Diego Rivera - καρναβάλι στη μεξικάνικη ζωή. Δικτατορία 1936
Georges Lemmen - καρναβάλι, το Carousel 
Σπύρος Βασιλείου,"Καρναβάλι στην Αθήνα"  1934

Francis Picabia - Καρναβάλι 


Σπύρος Βασιλείου – Το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας


Δημήτρης Μυταράς - Χαρταετοί 

Lorna Millar, Kite Flyers

Adam Emory Albright

Γιάννης Μαγγανάρης -Ο Χαρταετός. Λάδι σε καμβά

Σπύρος Βασιλείου 

Αλέκος Φασιανός
Francisco Jose de Goya


Σπύρος Βασιλείου,"Καρναβάλι στην Αθήνα"  1934


Laura Knight - Flying the Kite


 Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας " Χαρταετοί στην Ακρόπολη "






Τους πίνακες στους οποίους αναγράφονται και οι τίτλοι τους  πήραμε κυρίως από  http://www.alexiptoto.com/